موسسه نشر و ویرایش ویرا نشر

ظنین، صفت فاعلی و به معنی کسی است که به دیگری بدگمان است.

مظنون، صفت مفعولی و به معنی کسی است که مورد شک و بدگمانی قرار دارد.

ننویسیم: من به او مظنون هستم.                    

بنویسیم: من به او ظنین (بدگمان) هستم.

ننویسیم: او در این قضیه ظنین است.

بنویسیم: او در این قضیه مظنون است (مورد شک و گمان قرار دارد).

هرگاه در معنی گذاشتن به معنی تعیین کردن یا گذاشتن» بود، باید گذار» استفاده کنیم؛ مثل قانونگذار، تأثیرگذار

اگر به معنای به جا آوردن یا انجام دادن» بود، از گزار» استفاده می‌کنیم؛ مثل نمازگزار، سپاسگزار، خدمتگزار

هرجا هم که کم آوردید، از واژه‌نامه برخط کمک بگیرید.

ننویسیم: گزارشاً به عرض می‌رسانم.

بنویسیم: بدین‌وسیله گزارش می‌کنم.

ننویسیم: ناچاراً رفتم.

بنویسیم: به‌ناچار (ناگزیر) رفتم.

کار به جایی رسیده است که بسیاری تنوین را حتی برای واژه‌های لاتین نیز به کار می‌برند و می‌گویند:

ننویسیم: تلفناً به او خبر دادم.

بنویسیم: به‌وسیلة تلفن ‌(تلفنی) به او خبر دادم.

ننویسیم: تلگرافاً به او اطلاع دادم.

بنویسیم: با تلگراف (تلگرافی) به او اطلاع دادم.